Bhagavad Gita, 2. Kapitel, 67. Vers: Kein Glück ohne Frieden „Der Geist, der den Spuren der wandernden Sinne folgt, trägt seine Unterscheidungsfähigkeit fort, so wie der Wind ein Boot am Wasser fort trägt.“ Die Sinne wandern, verschiedene Vorstellungen kommen. Du musst aufpassen, dass du dich nicht …
तस्माद्यस्य महाबाहो निगृहीतानि सर्वशः | इन्द्रियाणीन्द्रियार्थेभ्यस्तस्य प्रज्ञा प्रतिष्ठिता || २ ६८ ||
tasmādyasya mahābāho nigṛhītāni sarvaśaḥ indriyāṇīndriyārthebhyas tasya prajñā pratiṣṭhitā Vereinfachte Transkription: tasmad yasya maha-baho nigrhitani sarvasah indriyanindriyarthebhyas tasya prajna pratisthita iTrans: tasmaadyasya mahaabaaho nigR^ihiitaani sarvashaH . indriyaaNiindriyaarthebhyas tasya praGYaa pratishhThitaa
tasmāt – deshalb yasya – wessen mahābāho – oh Starkarmiger (Arjuna) nigṛhītāni – zurückgezogen werden sarvaśaḥ – vollkommen indriyāṇi – Sinne indriya-arthebhyaḥ – von den Sinnesobjekten tasya – dessen prajñā – Weisheit pratiṣṭhitā – (ist) fest begründet
Wenn die Sinne vollkommen beherrscht sind, kann der Geist nicht wild in ihren Furchen herumziehen. Er wird stetig wie die Lampe an einem windstillen Ort. Der Yogi ruht jetzt fest im Selbst, und sein Wissen ist von Bestand. (Vgl.III.7)
Bhagavad Gita, 2. Kapitel, 68. bis 70. Vers: Fortdauernde Erkenntnis Diese Verse sind so schön und bedürfen keiner Erläuterung. Ich will sie dir deshalb einfach nur vorlesen. „Deshalb, Oh Arjuna, besitzt der Mensch fortdauernde Erkenntnis, dessen Sinne völlig von den Sinnesobjekten abgezogen sind. In dem Zustand, …
या निशा सर्वभूतानां तस्यां जागर्ति संयमी | यस्यां जाग्रति भूतानि सा निशा पश्यतो मुनेः || २ ६९ ||
yā niśā sarvabhūtānāṃ tasyāṃ jāgarti saṃyamī yasyāṃ jāgrati bhūtāni sā niśā paśyato muneḥ Vereinfachte Transkription: ya nisa sarva-bhutanam tasyam jagarti samyami yasyam jagrati bhutani sa nisa pasyato muneh iTrans: yaa nishaa sarvabhuutaanaaM tasyaa.n jaagarti sa.nyamii . yasyaa.n jaagrati bhuutaani saa nishaa pashyato muneH
आपूर्यमाणमचलप्रतिष्ठं समुद्रमापः प्रविशन्ति यद्वत् | तद्वत्कामा यं प्रविशन्ति सर्वे स शान्तिमाप्नोति न कामकामी || २ ७० ||
āpūryamāṇamacalapratiṣṭhaṃ samudramāpaḥ praviśanti yadvat tadvatkāmā yaṃ praviśanti sarve sa śāntimāpnoti na kāmakāmī Vereinfachte Transkription: apuryamanam acala-pratishtham samudram apah pravishanti yadvat tadvat kama yam pravishanti sarve sa shantim apnoti na kama-kami iTrans: aapuuryamaaNamachalapratishhTha.n samudramaapaH pravishanti yadvat.h . tadvatkaamaa yaM pravishanti sarve sa shaantimaap{}noti na kaamakaamii
विहाय कामान्यः सर्वान्पुमांश्चरति निःस्पृहः | निर्ममो निरहङ्कारः स शान्तिमधिगच्छति || २ ७१ ||
vihāya kāmānyaḥ sarvān pumāṃścarati niḥspṛhaḥ nirmamo nirahaṅkāraḥ sa śāntimadhigacchati Vereinfachte Transkription: vihaya kaman yah sarvan pumams carati nihsprhah nirmamo nirahankarah sa shantim adhigacchati iTrans: vihaaya kaamaanyaH sarvaan pumaa.nshcharati niHspR^ihaH . nirmamo nirahaN^kaaraH sa shaantimadhigach{}chhati
vihāya – aufgegeben hat kāmān – Wünsche yaḥ – welcher sarvān – alle pumān – ein Mensch carati – wandelt niḥspṛhaḥ – frei von Verlangen nirmamo – frei von Besitzansprüchen nirahaṅkāraḥ – frei von Ichbewusstsein saḥ – der śāntim – zum (inneren) Frieden adhigacchati – gelangt
Dieser Vers beinhaltet einen wichtigen Gedanken. Wenn wir sagen, das ist „Mein“, mein Yogacenter, meine Yogaschüler, mein Kooperationscenter und mein Gebiet, dann müssen wir in irgendeiner Weise damit umgehen lernen. Wir haben Verpflichtung für etwas. Ich z.B. bin der Leiter von Yoga Vidya, was bestimmte Verpflichtungen …
Wer ohne jedes Verlangen lebt, alle Wünsche aufgegeben und keinen Gedanken an ›Ich‹ und ›Mein‹ hat, wer zufrieden ist mit dem Lebensnotwendigen, sich nicht einmal um dieses Lebensnotwendige Gedanken macht, und wer sich auch an das Lebensnotwendige nicht bindet, erlangt Moksha, ewigen Frieden. (Vgl.II.55)
एषा ब्राह्मी स्थितिः पार्थ नैनां प्राप्य विमुह्यति | स्थित्वास्यामन्तकालेऽपि ब्रह्मनिर्वाणमृच्छति || २ ७२ ||
eṣā brāhmī sthitiḥ pārtha naināṃ prāpya vimuhyati sthitvāsyāmantakāle.api brahmanirvāṇamṛcchati Vereinfachte Transkription: esa brahmi sthitih partha nainam prapya vimuhyati sthitvasyam anta-kale ’pi brahma-nirvanam rcchati iTrans: eshhaa braahmii sthitiH paartha nainaaM praapya vimuhyati . sthitvaasyaamantakaale.api brahmanirvaaNamR^ich{}chhati
Im Sanskrittext steht brahma-nirvanam. Man erreicht den Zustand von Nirvana, der Zustand der Einheit, der gleich Brahman ist.
ॐ तत्सदिति श्रीमद् भगवद्गीतासूपनिषत्सु ब्रह्मविद्यायां योगशास्त्रे श्रीकृष्णार्जुनसंवादे साङ्ख्ययोगो नाम द्वितीयोऽध्यायः || २ ||
Yogasastre = der Schrift von Yoga. Sri krsnarjunasamvade = der Dialog von Krishna und Arjuna Sankhyayogo = der genannt wird: Sankhya Yoga. Dvitiyo`dhyayah = 2. Kapitel.
अर्जुन उवाच | ज्यायसी चेत्कर्मणस्ते मता बुद्धिर्जनार्दन | तत्किं कर्मणि घोरे मां नियोजयसि केशव || ३ १ ||
arjuna uvāca jyāyasī cetkarmaṇaste matā buddhirjanārdana tatkiṃ karmaṇi ghore māṃ niyojayasi keśava Vereinfachte Transkription: arjuna uvaca jyayasi cet karmanas te mata buddhir janardana tat kim karmani ghore mam niyojayasi keshava iTrans: arjuna uvaacha . jyaayasii chetkarmaNaste mataa buddhirjanaardana . tatki.n karmaNi ghore maa.n niyojayasi keshava