yogayukto viśuddhātmā vijitātmā jitendriyaḥ sarvabhūtātmabhūtātmā kurvannapi na lipyate Vereinfachte Transkription: yoga-yukto vishuddhatma vijitatma jitendriyah sarva-bhutatma-bhutatma kurvann api na lipyate iTrans: yogayuk{}to vishuddhaatmaa vijitaatmaa jitendriyaH sarvabhuutaatmabhuutaatmaa kurvannapi na lipyate
yoga-yuktaḥ – wer mit Yoga verbunden (yukta), in Yoga vertieft ist viśuddha-ātmā – wessen Geist (ātman) rein (viśuddha) ist vijita-ātmā – wer sich selbst (ātman) besiegt (vijita) hat jita-indriyaḥ – wer die Sinne (indriya) besiegt (jita) hat sarva-bhūta-ātma-bhūta-ātmā – wessen Selbst (ātman) das Selbst aller (sarva) …
Das ist einer der schönsten und bedeutungsvollsten Verse für mich. Ein Vers, der vieles zusammenfasst, was Krishna vorher gesagt hat. Sowohl Mitarbeiter im Ashram als auch Menschen außerhalb des Ashrams müssen sich bewusst machen, dass den Alltag zu leben nicht gleichbedeutend ist, ein weltliches Leben zu …
नैव किंचित्करोमीति युक्तो मन्येत तत्त्ववित् | पश्यञ्शृण्वन्स्पृशञ्जिघ्रन्नश्नंगच्छन्स्वपन्श्वसन् || ५ ८ ||
naiva kiṃcitkaromīti yukto manyeta tattvavit paśyañśṛṇvanspṛśañjighrannaśnaṃgacchansvapanśvasan Vereinfachte Transkription: naiva kincit karomiti yukto manyeta tattva-vit pasyan shrinvan sprsan jighrann asnan gacchan svapan svasan iTrans: naiva ki.nchitkaromiiti yuk{}to manyeta tattvavit.h pashyaJNshruNvanspR^ishaJN{}jighrannashna.ngach{}chhansvapanshvasan.h
प्रलपन्विसृजन्गृह्णन्नुन्मिषन्निमिषन्नपि | इन्द्रियाणीन्द्रियार्थेषु वर्तन्त इति धारयन् || ५ ९ ||
pralapanvisṛjangṛhṇannunmiṣannimiṣannapi indriyāṇīndriyārtheṣu vartanta iti dhārayan Vereinfachte Transkription: pralapan visrjan grhnann unmisan nimisann api indriyanindriyarthesu vartanta iti dharayan iTrans: pralapanvisR^ijangR^ihNannunmishhannimishhannapi indriyaaNiindriyaartheshhu vartanta iti dhaarayan.h
pralapan – sprechend visṛjan – sich entleerend gṛhṇan – ergreifend unmiṣan – die Augen öffnend nimiṣan – die Augen schließend api – auch indriyāṇi – die Sinne indriya-artheṣu – auf die Sinnesobjekte vartante – wirken ein iti – so dhārayan – sich vergegenwärtigend
ब्रह्मण्याधाय कर्माणि सङ्गं त्यक्त्वा करोति यः | लिप्यते न स पापेन पद्मपत्रमिवाम्भसा || ५ १० ||
brahmaṇyādhāya karmāṇi saṅgaṃ tyaktvā karoti yaḥ lipyate na sa pāpena padmapatramivāmbhasā Vereinfachte Transkription: brahmany adhaya karmani sangam tyaktva karoti yah lipyate na sa papena padma-patram ivambhasa iTrans: brahmaNyaadhaaya karmaaNi saN^ga.n tyak{}tvaa karoti yaH lipyate na sa paapena padmapatramivaambhasaa
Kapitel IV, Verse 18,20,21,22,23,37,41; Kapitel V, Verse 10,11 und 12 übermitteln alle den Gedanken, daß der Yogi, der ohne Ichgedanken und Verhaftung an die Ergebnisse oder Früchte seiner Handlungen handelt, die er als Opfergaben an den Herrn betrachtet, nicht von den Handlungen (Karma) befleckt wird. Er …
Bhagavad Gita, 5. Kapitel, 10. Vers: „Verhaftungen aufgeben“ „Wer seine Handlungen Brahman opfert und Verhaftung aufgibt, wird von Sünde nicht befleckt, so wie das Lotusblatt vom Wasser nicht befleckt wird.“ Das war Bhagavad Gita, 5. Kapitel, 10. Vers „Wer seine Handlungen Brahman opfert und Verhaftungen aufgibt, …
कायेन मनसा बुद्ध्या केवलैरिन्द्रियैरपि | योगिनः कर्म कुर्वन्ति सङ्गं त्यक्त्वात्मशुद्धये || ५ ११ ||
kāyena manasā buddhyā kevalairindriyairapi yoginaḥ karma kurvanti saṅgaṃ tyaktvātmaśuddhaye Vereinfachte Transkription: kayena manasa buddhya kevalair indriyair api yoginah karma kurvanti sangam tyaktvatma-shuddhaye iTrans: kaayena manasaa bud.hdhyaa kevalairindriyairapi yoginaH karma kurvanti saN^ga.n tyak{}tvaatmashuddhaye
युक्तः कर्म फलं त्यक्त्वा शान्तिमाप्नोति नैष्ठिकीम् | अयुक्तः कामकारेण फले सक्तो निबध्यते || ५ १२ ||
yuktaḥ karma phalaṃ tyaktvā śāntimāpnoti naiṣṭhikīm ayuktaḥ kāmakāreṇa phale sakto nibadhyate Vereinfachte Transkription: yuktah karma-phalam tyaktva shantim apnoti naisthikim ayuktah kama-karena phale sakto nibadhyate iTrans: yuk{}taHkarmaphalaM tyak{}tvaa shaantimaap{}noti naishhThikiim.h ayuk{}taH kaamakaareNa phale sak{}to nibadhyate
Santim naisthikim wird interpretiert als ›Friede, der aus Hingabe und Beständigkeit entstanden ist‹. Der harmonische Mensch, der um Gottes willen und ohne Erwartung der Früchte handelt und der sagt: »Ich handle nur für meinen Herrn, nicht zu meinem persönlichen Vorteil oder Gewinn«, gelangt zum Frieden, der …
Bhagavad Gita, 5. Kapitel, 12. Vers: Frieden kommt aus Entsagung „Wer die Einheit gefunden hat, ausgewogen und harmonisch ist, gelangt zum ewigen Frieden, nachdem er den Früchten des Handelns entsagt hat. Nur wer die Einheit nicht gefunden hat, der Unstete, der Unausgewogene, vom Wunsch Getriebene, Verhaftete, …
सर्वकर्माणि मनसा संन्यस्यास्ते सुखं वशी | नवद्वारे पुरे देही नैव कुर्वन्न कारयन् || ५ १३ ||
sarvakarmāṇi manasā saṃnyasyāste sukhaṃ vaśī navadvāre pure dehī naiva kurvanna kārayan Vereinfachte Transkription: sarva-karmani manasa sannyasyaste sukham vasi nava-dvare pure dehi naiva kurvan na karayan iTrans: sarvakarmaaNi manasaa sa.nnyasyaaste sukhaM vashii navadvaare pure dehii naiva kurvanna kaarayan.h