12-18 Devanagari Bhagavad Gita 12. Kapitel 18. Vers
समः शत्रौ च मित्रे च तथा मानापमानयोः | शीतोष्णसुखदुःखेषु समः सङ्गविवर्जितः || १२ १८ ||
Alle Artikel von ‘Vyasa’
12-18 samah satrau ca mitre ca tatha manapamanayoh sitosna-sukha-duhkhesu samah sanga-vivarjitah
samaḥ śatrau ca mitre ca tathā mānāpamānayoḥ śītoṣṇasukhaduḥkheṣu samaḥ saṅgavivarjitaḥ Vereinfachte Transkription: samah satrau ca mitre ca tatha manapamanayoh sitosna-sukha-duhkhesu samah sanga-vivarjitah iTrans: samaH shatrau cha mitre cha tathaa maanaapamaanayoH shiitoshhNasukhaduHkheshhu samaH saN^gavivarjitaH
12-18 Wer Freund und Feind und auch Ehre und Schmach gleich erachtet, wem Kälte, Hitze und auch Vergnügen gleichbedeutend sind, und wer frei ist von Verhaftung,
12-19 Devanagari Bhagavad Gita 12. Kapitel 19. Vers
तुल्यनिन्दास्तुतिर्मौनी संतुष्टो येन केनचित् | अनिकेतः स्थिरमतिर्भक्तिमान्मे प्रियो नरः || १२ १९ ||
12-19 tulya-ninda-stutir mauni santusto yena kenacit aniketah sthira-matir bhaktiman me priyo narah
tulyanindāstutirmaunī saṃtuṣṭo yena kenacit aniketaḥ sthiramatir bhaktimānme priyo naraḥ Vereinfachte Transkription: tulya-ninda-stutir mauni santusto yena kenacit aniketah sthira-matir bhaktiman me priyo narah iTrans: tulyanindaastutirmaunii sa.ntushhTo yena kenachit.h aniketaH sthiramatir bhak{}timaanme priyo naraH
12-19 Wem Lob und Tadel gleichviel ist, wer schweigsam ist, mit allem zufrieden und ohne Heim, dessen Geist nicht schwankt, und der voll Hingabe ist – dieser Mensch ist voller Liebe
12-20 Devanagari Bhagavad Gita 12. Kapitel 20. Vers
ये तु धर्म्यामृतमिदं यथोक्तं पर्युपासते | श्रद्दधाना मत्परमा भक्तास्तेऽतीव मे प्रियाः || १२ २० ||
12-20 ye tu dharmamritam idam yathoktam paryupasate sraddadhana mat-parama bhaktas te ’tiva me priyah
ye tu dharmyāmṛtamidaṃ yathoktaṃ paryupāsate śraddadhānā matparamā bhaktāste.atīva me priyāḥ Vereinfachte Transkription: ye tu dharmamritam idam yathoktam paryupasate sraddadhana mat-parama bhaktas te ’tiva me priyah iTrans: ye tu dharmyaamR^itamidaM yathok{}taM paryupaasate shraddadhaanaa matparamaa bhak{}taaste.atiiva me priyaaH
12-20 Diejenigen wahrlich die diesem unsterblichen Dharma (Gesetz oder Grundsatz), wie es oben beschrieben wurde, mit Vertrauen folgen und Mich als ihr höchstes Ziel betrachten, sie, die in Liebe verankert sind, sind die höchsten Bhaktas
12-Abschluss Devanagari Bhagavad Gita 12. Kapitel Abschluss
ॐ तत्सदिति श्रीमद् भगवद्गीतासूपनिषत्सु ब्रह्मविद्यायां योगशास्त्रे श्रीकृष्णार्जुनसंवादे भक्तियोगो नाम द्वादशोऽध्यायः || १२ ||
12-Abschluss OM tatsaditi srimad bhagavadgitasupanisatsu brahmavidyayam yogasastre srīkrsnarjunasamvade bhaktiyogo nama dvadaso ´dhyayah
OM tatsaditi śrīmad bhagavadgītāsūpaniṣatsu brahmavidyāyāṃ yogaśāstre śrīkṛṣṇārjunasaṃvāde bhaktiyogo nāma dvādaśo ´dhyāyaḥ Vereinfachte Transkription: OM tatsaditi srimad bhagavadgitasupanisatsu brahmavidyayam yogasastre srīkrsnarjunasamvade bhaktiyogo nama dvadaso ´dhyayah iTrans: AUM tatsaditi shriimad.h bhagavad.hgiitaasuupanishhatsu brahmavidyaayaa.n yogashaastre shriikR^ishhNaarjunasa.nvaade bhak{}tiyogo naama dvaadasho.adhyaayaH
12-Abschluss So endet in den Upanishaden der glorreichen Bhagavad Gita, der Wissenschaft vom Ewigen, der Schrift über Yoga, des Dialoges zwischen Shri Krishna und Arjuna, das zwölfte Kapitel mit dem Namen: Bhakti Yoga – Der Yoga der Hingabe
13-00 Devanagari Bhagavad Gita 13. Kapitel
अर्जुन उवाच | प्रकृतिं पुरुषं चैव क्षेत्रं क्षेत्रज्ञमेव च | एतद्वेदितुमिच्छामि ज्ञानं ज्ञेयं च केशव || १३ ०० ||
13-00 arjuna uvaca prakritim purusham caiva kshetram kshetra-jnam eva ca etad veditum icchami jnanam jneyam ca keshava
arjuna uvāca prakṛtiṃ puruṣaṃ caiva kṣetraṃ kṣetrajñameva ca etadveditumicchāmi jñānaṃ jñeyaṃ ca keśava Vereinfachte Transkription: arjuna uvaca prakritim purusham caiva kshetram kshetra-jnam eva ca etad veditum icchami jnanam jneyam ca keshava iTrans: arjuna uvaacha prakR^itiM purushha.n chaiva kshetra.n kshetraGYameva cha etadveditumich{}chhaami GYaanaM GYeya.n cha keshava
13-00 Arjuna sprach: Ich möchte von der Natur (Prakriti, Materie) und vom Bewusstsein (Purusha, Seele) hören, vom Feld (ksetra) und vom Kenner des Feldes (ksetrajna), vom Wissen und vom zu Wissenden
13-01 Devanagari Bhagavad Gita 13. Kapitel 1. Vers
श्रीभगवानुवाच | इदं शरीरं कौन्तेय क्षेत्रमित्यभिधीयते | एतद्यो वेत्ति तं प्राहुः क्षेत्रज्ञ इति तद्विदः || १३ १ ||
13-01 sri-bhagavan uvaca idam sariram kaunteya kshetram ity abhidhiyate etad yo vetti tam prahuh kshetra-jna iti tad-vidah
śrībhagavānuvāca idaṃ śarīraṃ kaunteya kṣetramityabhidhīyate etadyo vetti taṃ prāhuḥ kṣetrajña iti tadvidaḥ Vereinfachte Transkription: sri-bhagavan uvaca idam sariram kaunteya kshetram ity abhidhiyate etad yo vetti tam prahuh kshetra-jna iti tad-vidah iTrans: shriibhagavaanuvaacha idaM shariiraM kaunteya kshetramityabhidhiiyate etadyo vetti taM praahuH kshetraGYa iti tadvidaH
13-01 Krishna sprach: Dieser Körper, Oh Arjuna, wird als das Feld bezeichnet; der, der sich dessen bewusst ist, wird von denen, die davon wissen, Kenner des Feldes genannt
13-02 Devanagari Bhagavad Gita 13. Kapitel 2. Vers
क्षेत्रज्ञं चापि मां विद्धि सर्वक्षेत्रेषु भारत | क्षेत्रक्षेत्रज्ञयोर्ज्ञानं यत्तज्ज्ञानं मतं मम || १३ २ ||
13-02 kshetra-jnam capi mam viddhi sarva-kshetresu bharata kshetra-kshetrajnayor jnanam yat taj jnanam matam mama
kṣetrajñaṃ cāpi māṃ viddhi sarvakṣetreṣu bhārata kṣetrakṣetrajñayorjñānaṃ yattajjñānaṃ mataṃ mama Vereinfachte Transkription: kshetra-jnam capi mam viddhi sarva-kshetresu bharata kshetra-kshetrajnayor jnanam yat taj jnanam matam mama iTrans: kshetraGYa.n chaapi maaM viddhi sarvakshetreshhu bhaarata kshetrakshetraGYayorGYaanaM yattajGYaanaM mataM mama
13-02 Wisse auch, dass Ich der Kenner des Feldes aller Felder bin, Oh Arjuna. Wissen um beides, Feld und Kenner des Feldes, betrachte Ich als eigentliche Erkenntnis
13-03 Devanagari Bhagavad Gita 13. Kapitel 3. Vers
तत्क्षेत्रं यच्च यादृक्च यद्विकारि यतश्च यत् | स च यो यत्प्रभावश्च तत्समासेन मे शृणु || १३ ३ ||
13-03 tat kshetram yac ca yadrk ca yad-vikari yatas ca yat sa ca yo yat-prabhavas ca tat samasena me shrinu
tatkṣetraṃ yacca yādṛkca yadvikāri yataśca yat sa ca yo yatprabhāvaśca tatsamāsena me śṛṇu Vereinfachte Transkription: tat kshetram yac ca yadrk ca yad-vikari yatas ca yat sa ca yo yat-prabhavas ca tat samasena me shrinu iTrans: tatkshetra.n yach{}cha yaadR^ikcha yadvikaari yatashcha yat.h sa cha yo yatprabhaavashcha …
13-03 Was und von welcher Art das Feld ist, welche Erscheinungsformen es hat, und woher es kommt, und auch wer Er ist, was seine Kräfte sind – höre das alles kurzgefasst von Mir
13-04 Devanagari Bhagavad Gita 13. Kapitel 4. Vers
ऋषिभिर्बहुधा गीतं छन्दोभिर्विविधैः पृथक् | ब्रह्मसूत्रपदैश्चैव हेतुमद्भिर्विनिश्चितैः || १३ ४ ||
13-04 rsibhir bahudha gitam chandobhir vividhaih prithak brahma-sutra-padais caiva hetumadbhir viniscitaih
ṛṣibhirbahudhā gītaṃ chandobhirvividhaiḥ pṛthak brahmasūtrapadaiścaiva hetumadbhirviniścitaiḥ Vereinfachte Transkription: rsibhir bahudha gitam chandobhir vividhaih prithak brahma-sutra-padais caiva hetumadbhir viniscitaih iTrans: R^ishhibhirbahudhaa giita.n chhandobhirvividhaiH pR^ithak.h brahmasuutrapadaishchaiva hetumadbhirvinishchitaiH
13-04 Weise besangen es auf mancherlei Art, in vielen besonderen Gesängen und auch mit überzeugenden Worten, die das Absolute bezeichnen, überlegt und bestimmt sind
13-05 Devanagari Bhagavad Gita 13. Kapitel 5. Vers
महाभूतान्यहंकारो बुद्धिरव्यक्तमेव च | इन्द्रियाणि दशैकं च पंच चेन्द्रियगोचराः || १३ ५ ||
13-05 maha-bhutany ahankaro buddhir avyaktam eva ca indriyani dasaikam ca panca cendriya-gocarah
mahābhūtānyahaṃkāro buddhiravyaktameva ca indriyāṇi daśaikaṃ ca paṃca cendriyagocarāḥ Vereinfachte Transkription: maha-bhutany ahankaro buddhir avyaktam eva ca indriyani dasaikam ca panca cendriya-gocarah iTrans: mahaabhuutaanyaha.nkaaro buddhiravyak{}tameva cha indriyaaNi dashaika.n cha pa.ncha chendriyagocharaaH
13-05 Die großen Elemente, das Ichbewusstsein, der Verstand und auch die nichtmanifeste Natur, die zehn Sinne und der eine (der Geist) und die fünf Sinnesobjekte,
13-06 Devanagari Bhagavad Gita 13. Kapitel 6. Vers
इच्छा द्वेषः सुखं दुःखं संघातश्चेतना धृतिः | एतत्क्षेत्रं समासेन सविकारमुदाहृतम् || १३ ६ ||
13-06 iccha dvesah sukham duhkham sanghatas cetana dhrtih etat kshetram samasena sa-vikaram udahrtam
icchā dveṣaḥ sukhaṃ duḥkhaṃ saṃghātaścetanā dhṛtiḥ etatkṣetraṃ samāsena savikāramudāhṛtam Vereinfachte Transkription: iccha dvesah sukham duhkham sanghatas cetana dhrtih etat kshetram samasena sa-vikaram udahrtam iTrans: ich{}chhaa dveshhaH sukhaM duHkhaM sa.nghaatashchetanaa dhR^itiH etatkshetra.n samaasena savikaaramudaahR^itam.h
13-06 Wunsch, Abneigung, Vergnügen, Schmerz, die Gesamtheit der Körper, Intelligenz, Unerschütterlichkeit – so ist das Feld kurz mit seinen Erscheinungsformen beschrieben worden
13-07 Devanagari Bhagavad Gita 13. Kapitel 7. Vers
अमानित्वमदम्भित्वमहिंसा क्षान्तिरार्जवम् | आचार्योपासनं शौचं स्थैर्यमात्मविनिग्रहः || १३ ७ ||
13-07 amanitvam adambhitvam ahimsa ksantir arjavam acaryopasanam shaucam sthairyam atma-vinigrahah
amānitvamadambhitvam ahiṃsā kṣāntirārjavam ācāryopāsanaṃ śaucaṃ sthairyamātmavinigrahaḥ Vereinfachte Transkription: amanitvam adambhitvam ahimsa ksantir arjavam acaryopasanam shaucam sthairyam atma-vinigrahah iTrans: amaanitvamadambhitvam ahi.nsaa kshaantiraarjavam.h aachaaryopaasanaM shauchaM sthairyamaatmavinigrahaH
13-07 Demut, Bescheidenheit, Sanftmut, Nachsicht, Geradlinigkeit, Dienst für den Lehrer, Reinheit, Beständigkeit, Selbstbeherrschung,
13-08 Devanagari Bhagavad Gita 13. Kapitel 8. Vers
इन्द्रियार्थेषु वैराग्यमनहंकार एव च | जन्ममृत्युजराव्याधिदुःखदोषानुदर्शनम् || १३ ८ ||
13-08 indriyarthesu vairagyam anahankara eva ca janma-mrityu-jara-vyadhi- duhkha-dosanudarshanam
indriyārtheṣu vairāgyamanahaṃkāra eva ca janmamṛtyujarāvyādhiduḥkhadoṣānudarśanam Vereinfachte Transkription: indriyarthesu vairagyam anahankara eva ca janma-mrityu-jara-vyadhi-duhkha-dosanudarshanam iTrans: indriyaartheshhu vairaagyamanaha.nkaara eva cha janmamR^ityujaraavyaadhiduHkhadoshhaanudarshanam.h
13-08 Gleichgültigkeit gegenber den Sinnesobjekten, Nichtanhaften und auch das Fehlen von Überheblichkeit, das Erkennen von (oder das Nachdenken über) Leid in Geburt, Tod, Alter, Krankheit und Schmerz,
13-09 Devanagari Bhagavad Gita 13. Kapitel 9. Vers
असक्तिरनभिष्वङ्गः पुत्रदारगृहादिषु | नित्यं च समचित्तत्वमिष्टानिष्टोपपत्तिषु || १३ ९ ||