05-10 Devanagari Bhagavad Gita 5. Kapitel 10. Vers
ब्रह्मण्याधाय कर्माणि सङ्गं त्यक्त्वा करोति यः | लिप्यते न स पापेन पद्मपत्रमिवाम्भसा || ५ १० ||
Alle Artikel von ‘Vyasa’
05-10 brahmany adhaya karmani sangam tyaktva karoti yah lipyate na sa papena padma-patram ivambhasa
brahmaṇyādhāya karmāṇi saṅgaṃ tyaktvā karoti yaḥ lipyate na sa pāpena padmapatramivāmbhasā Vereinfachte Transkription: brahmany adhaya karmani sangam tyaktva karoti yah lipyate na sa papena padma-patram ivambhasa iTrans: brahmaNyaadhaaya karmaaNi saN^ga.n tyak{}tvaa karoti yaH lipyate na sa paapena padmapatramivaambhasaa
05-10 Wer seine Handlungen Brahman opfert und Verhaftung aufgibt, wird von der Sünde nicht befleckt, so wie das Lotusblatt vom Wasser nicht befleckt wird
05-11 Devanagari Bhagavad Gita 5. Kapitel 11. Vers
कायेन मनसा बुद्ध्या केवलैरिन्द्रियैरपि | योगिनः कर्म कुर्वन्ति सङ्गं त्यक्त्वात्मशुद्धये || ५ ११ ||
05-11 kayena manasa buddhya kevalair indriyair api yoginah karma kurvanti sangam tyaktvatma-shuddhaye
kāyena manasā buddhyā kevalairindriyairapi yoginaḥ karma kurvanti saṅgaṃ tyaktvātmaśuddhaye Vereinfachte Transkription: kayena manasa buddhya kevalair indriyair api yoginah karma kurvanti sangam tyaktvatma-shuddhaye iTrans: kaayena manasaa bud.hdhyaa kevalairindriyairapi yoginaH karma kurvanti saN^ga.n tyak{}tvaatmashuddhaye
05-11 Durch das Aufgeben von Verhaftung handeln die Yogis nur mit Körper, Geist, Verstand und auch mit den Sinnen, um sich zu reinigen
05-12 Devanagari Bhagavad Gita 5. Kapitel 12. Vers
युक्तः कर्म फलं त्यक्त्वा शान्तिमाप्नोति नैष्ठिकीम् | अयुक्तः कामकारेण फले सक्तो निबध्यते || ५ १२ ||
05-12 yuktah karma-phalam tyaktva shantim apnoti naisthikim ayuktah kama-karena phale sakto nibadhyate
yuktaḥ karma phalaṃ tyaktvā śāntimāpnoti naiṣṭhikīm ayuktaḥ kāmakāreṇa phale sakto nibadhyate Vereinfachte Transkription: yuktah karma-phalam tyaktva shantim apnoti naisthikim ayuktah kama-karena phale sakto nibadhyate iTrans: yuk{}taHkarmaphalaM tyak{}tvaa shaantimaap{}noti naishhThikiim.h ayuk{}taH kaamakaareNa phale sak{}to nibadhyate
05-12 Wer die Einheit gefunden hat (ausgewogen und harmonisch) gelangt zum ewigen Frieden, nachdem er den Früchten des Handelns entsagt hat; nur wer die Einheit nicht gefunden hat (der Unstete, Unausgewogene), vom Wunsch Getriebene, Verhaftete, ist gebunden
05-13 Devanagari Bhagavad Gita 5. Kapitel 13. Vers
सर्वकर्माणि मनसा संन्यस्यास्ते सुखं वशी | नवद्वारे पुरे देही नैव कुर्वन्न कारयन् || ५ १३ ||
05-13 sarva-karmani manasa sannyasyaste sukham vasi nava-dvare pure dehi naiva kurvan na karayan
sarvakarmāṇi manasā saṃnyasyāste sukhaṃ vaśī navadvāre pure dehī naiva kurvanna kārayan Vereinfachte Transkription: sarva-karmani manasa sannyasyaste sukham vasi nava-dvare pure dehi naiva kurvan na karayan iTrans: sarvakarmaaNi manasaa sa.nnyasyaaste sukhaM vashii navadvaare pure dehii naiva kurvanna kaarayan.h
05-13 Im Geist allen Handlungen entsagend und selbstbeherrscht ruht der Verkörperte glücklich in der Stadt mit den neun Toren, erzeugt kein Karma und verursacht auch nicht das Karma anderer
05-14 Devanagari Bhagavad Gita 5. Kapitel 14. Vers
न कर्तृत्वं न कर्माणि लोकस्य सृजति प्रभुः | न कर्मफलसंयोगं स्वभावस्तु प्रवर्तते || ५ १४ ||
05-14 na kartrtvam na karmani lokasya srjati prabhuh na karma-phala-samyogam svabhavas tu pravartate
na kartṛtvaṃ na karmāṇi lokasya sṛjati prabhuḥ na karmaphalasaṃyogaṃ svabhāvastu pravartate Vereinfachte Transkription: na kartrtvam na karmani lokasya srjati prabhuh na karma-phala-samyogam svabhavas tu pravartate iTrans: na kartR^itva.n na karmaaNi lokasya sR^ijati prabhuH na karmaphalasa.nyogaM svabhaavastu pravartate
05-14 Gott lässt weder Urheberschaft noch Handlungen für die Welt entstehen und auch nicht die Verbindung mit den Früchten der Handlungen. Vielmehr ist es die Natur, die handelt
05-15 Devanagari Bhagavad Gita 5. Kapitel 15. Vers
नादत्ते कस्यचित्पापं न चैव सुकृतं विभुः | अज्ञानेनावृतं ज्ञानं तेन मुह्यन्ति जन्तवः || ५ १५ ||
05-15 nadatte kasyacit papam na caiva sukritam vibhuh ajnanenavrtam jnanam tena muhyanti jantavah
nādatte kasyacitpāpaṃ na caiva sukṛtaṃ vibhuḥ ajñānenāvṛtaṃ jñānaṃ tena muhyanti jantavaḥ Vereinfachte Transkription: nadatte kasyacit papam na caiva sukritam vibhuh ajnanenavrtam jnanam tena muhyanti jantavah iTrans: naadatte kasyachitpaapaM na chaiva sukR^itaM vibhuH aGYaanenaavR^itaM GYaanaM tena muhyanti jantavaH
05-15 Gott übernimmt weder Schuld noch Verdienst von einem Menschen; Wissen ist von Unwissenheit umhüllt, dadurch werden die Wesen getäuscht
05-16 Devanagari Bhagavad Gita 5. Kapitel 16. Vers
ज्ञानेन तु तदज्ञानं येषां नाशितमात्मनः | तेषामादित्यवज्ज्ञानं प्रकाशयति तत्परम् || ५ १६ ||
05-16 jnanena tu tad ajnanam yesham nasitam atmanah tesham aditya-vaj jnanam prakasayati tat param
jñānena tu tadajñānaṃ yeṣāṃ nāśitamātmanaḥ teṣāmādityavajjñānaṃ prakāśayati tatparam Vereinfachte Transkription: jnanena tu tad ajnanam yesham nasitam atmanah tesham aditya-vaj jnanam prakasayati tat param iTrans: GYaanena tu tadaGYaanaM yeshhaa.n naashitamaatmanaH teshhaamaadityavajGYaanaM prakaashayati tatparam.h
05-16 Denen jedoch, deren Unwissenheit durch Selbsterkenntnis vernichtet worden ist, enthüllt das Wissen wie die Sonne, das Höchste (Brahman)
05-17 Devanagari Bhagavad Gita 5. Kapitel 17. Vers
तद्बुद्धयस्तदात्मानस्तन्निष्ठास्तत्परायणाः | गच्छन्त्यपुनरावृत्तिं ज्ञाननिर्धूतकल्मषाः || ५ १७ ||
05-17 tad-buddhayas tad-atmanas tan-nisthas tat-parayanah gacchanty apunar-avrttim jnana-nirdhuta-kalmasah
tadbuddhayastadātmānas tanniṣṭhāstatparāyaṇāḥ gacchantyapunarāvṛttiṃ jñānanirdhūtakalmaṣāḥ Vereinfachte Transkription: tad-buddhayas tad-atmanas tan-nisthas tat-parayanah gacchanty apunar-avrttim jnana-nirdhuta-kalmasah iTrans: tad.hbuddhayastadaatmaanastannishhThaastatparaayaNaaH gach{}chhantyapunaraavR^itti.n GYaananirdhuutakalmashhaaH
05-17 Ihr Verstand ist in Jenem aufgegangen, sie sind selbst Jenes, wurzeln in Jenem und haben Jenes zum höchsten Ziel; so gehen sie dahin, wo es keine Rückkehr gibt, da ihre Sünden durch Erkenntnis verschwunden sind
05-18 Devanagari Bhagavad Gita 5. Kapitel 18. Vers
विद्याविनयसंपन्ने ब्राह्मणे गवि हस्तिनि | शुनि चैव श्वपाके च पण्डिताः समदर्शिनः || ५ १८ ||
05-18 vidya-vinaya-sampanne brahmane gavi hastini suni caiva sva-pake ca panditah sama-darsinah
vidyāvinayasaṃpanne brāhmaṇe gavi hastini śuni caiva śvapāke ca paṇḍitāḥ samadarśinaḥ Vereinfachte Transkription: vidya-vinaya-sampanne brahmane gavi hastini suni caiva sva-pake ca panditah sama-darsinah iTrans: vidyaavinayasaMpanne braahmaNe gavi hastini shuni chaiva shvapaake cha paNDitaaH samadarshinaH
05-18 Weise sehen keinen Unterschied zwischen einem gelehrten und frommen Brahmanen, einer Kuh, einem Elefanten, einem Hund und einem Kastenlosen
05-19 Devanagari Bhagavad Gita 5. Kapitel 19. Vers
इहैव तैर्जितः सर्गो येषां साम्ये स्थितं मनः | निर्दोषं हि समं ब्रह्म तस्माद् ब्रह्मणि ते स्थिताः || ५ १९ ||
05-19 ihaiva tair jitah sargo yesham samye sthitam manah nirdosam hi samam brahma tasmad brahmani te sthitah
ihaiva tairjitaḥ sargo yeṣāṃ sāmye sthitaṃ manaḥ nirdoṣaṃ hi samaṃ brahma tasmād brahmaṇi te sthitāḥ Vereinfachte Transkription: ihaiva tair jitah sargo yesham samye sthitam manah nirdosam hi samam brahma tasmad brahmani te sthitah iTrans: ihaiva tairjitaH sargo yeshhaa.n saamye sthitaM manaH nirdoshhaM hi samaM brahma tasmaad.h …
05-19 Selbst hier (in dieser Welt) wird Geburt (alles) von denen überwunden, deren Geist in Gleichmut ruht; Brahman ist in der Tat makellos und gleich; daher ruhen sie fest in Brahman
05-20 Devanagari Bhagavad Gita 5. Kapitel 20. Vers
न प्रहृष्येत्प्रियं प्राप्य नोद्विजेत्प्राप्य चाप्रियम् | स्थिरबुद्धिरसंमूढो ब्रह्मविद् ब्रह्मणि स्थितः || ५ २० ||
05-20 na prahrsyet priyam prapya nodvijet prapya capriyam sthira-buddhir asammudho brahma-vid brahmani sthitah
na prahṛṣyetpriyaṃ prāpya nodvijetprāpya cāpriyam sthirabuddhirasaṃmūḍho brahmavid brahmaṇi sthitaḥ Vereinfachte Transkription: na prahrsyet priyam prapya nodvijet prapya capriyam sthira-buddhir asammudho brahma-vid brahmani sthitah iTrans: na prahR^ishhyetpriyaM praapya nodvijetpraapya chaapriyam.h sthirabuddhirasaMmuuDho brahmavid.h brahmaNi sthitaH
05-20 Wer Brahman kennt, ruht mit unerschütterlichem und ungetäuschtem Verstand in Brahman und wird nicht jubeln, wenn ihm Angenehmes widerfährt, noch bekümmert sein, wenn ihm Unangenehmes zustößt
05-21 Devanagari Bhagavad Gita 5. Kapitel 21. Vers
बाह्यस्पर्शेष्वसक्तात्मा विन्दत्यात्मनि यत्सुखम् | स ब्रह्मयोगयुक्तात्मा सुखमक्षयमश्नुते || ५ २१ ||
05-21 bahya-sparsesv asaktatma vindaty atmani yat sukham sa brahma-yoga-yuktatma sukham akshayam asnute
bāhyasparśeṣvasaktātmā vindatyātmani yatsukham sa brahmayogayuktātmā sukhamakṣayamaśnute Vereinfachte Transkription: bahya-sparsesv asaktatma vindaty atmani yat sukham sa brahma-yoga-yuktatma sukham akshayam asnute iTrans: baahyasparsheshhvasak{}taatmaa vindatyaatmani yatsukham.h sa brahmayogayuk{}taatmaa sukhamakshayamashnute
05-21 Er ist nicht an Kontakte mit Äußerem verhaftet und findet Glück im Selbst; er versenkt sich in die Meditation über Brahman und erreicht das unendliche Glück
05-22 Devanagari Bhagavad Gita 5. Kapitel 22. Vers
ये हि संस्पर्शजा भोगा दुःखयोनय एव ते | आद्यन्तवन्तः कौन्तेय न तेषु रमते बुधः || ५ २२ ||
05-22 ye hi samsparsha-ja bhoga duhkha-yonaya eva te ady-antavantah kaunteya na tesu ramate budhah
ye hi saṃsparśajā bhogā duḥkhayonaya eva te ādyantavantaḥ kaunteya na teṣu ramate budhaḥ Vereinfachte Transkription: ye hi samsparsha-ja bhoga duhkha-yonaya eva te ady-antavantah kaunteya na tesu ramate budhah iTrans: ye hi sa.nsparshajaa bhogaa duHkhayonaya eva te aadyantavantaH kaunteya na teshhu ramate budhaH
05-22 Freuden, die aus Kontakten mit den Sinnen stammen, lassen nur Schmerz entstehen, denn sie haben einen Anfang und ein Ende, Oh Arjuna: der Weise findet an ihnen keine Freude
05-23 Devanagari Bhagavad Gita 5. Kapitel 23. Vers
शक्नोतीहैव यः सोढुं प्राक्शरीरविमोक्षणात् | कामक्रोधोद्भवं वेगं स युक्तः स सुखी नरः || ५ २३ ||