11-35 Devanagari Bhagavad Gita 11. Kapitel 35. Vers
संजय उवाच | एतच्छ्रुत्वा वचनं केशवस्य कृताञ्जलिर्वेपमानः किरीटी | नमस्कृत्वा भूय एवाह कृष्णं सगद्गदं भीतभीतः प्रणम्य || ११ ३५ ||
संजय उवाच | एतच्छ्रुत्वा वचनं केशवस्य कृताञ्जलिर्वेपमानः किरीटी | नमस्कृत्वा भूय एवाह कृष्णं सगद्गदं भीतभीतः प्रणम्य || ११ ३५ ||
saṃjaya uvāca etacchrutvā vacanaṃ keśavasya kṛtāñjalirvepamānaḥ kirīṭī namaskṛtvā bhūya evāha kṛṣṇaṃ sagadgadaṃ bhītabhītaḥ praṇamya Vereinfachte Transkription: sanjaya uvaca etac chrutva vacanam keshavasya kritanjalir vepamanah kiriti namaskritva bhuya evaha krishnam sa-gadgadam bhita-bhitah pranamya iTrans: sa.njaya uvaacha etach{}chhrutvaa vachanaM keshavasya kR^itaaJN{}jalirvepamaanaH kiriiTii namaskR^itvaa bhuuya evaaha kR^ishhNaM sagadgadaM …
In einem Zustand außerordentlicher Furcht oder Freude vergießt man Tränen aus Schmerz oder Entzücken. Dann ist die Kehle wie zugeschnürt, und man stammelt, spricht unverständlich oder mit dumpfer, erstickter Stimme. Arjuna hatte große Angst angesichts der kosmischen Form und stammelte daher. In Sanjayas Worten liegt eine …
Bhagavad Gita, 11. Kapitel, 35. Vers: Arjuna wendet sich mit gefalteten Händen an Krishna „Sanjaya uvaca Etac chrutva vacanam kesavasya krtanjalir vepamanah kiriti namaskrtva bhuya evaha krsnam sa-gadgadam bhita-bhitah pranamya.“ Sanjaya, der Erzähler, sprach: „Nachdem Arjuna diese Worte Shri Krishnas vernommen hatte, faltete er die Hände, …